‘Ik speel niet meer voor 30 euro drie sets in een kroeg!’, zegt mijn saxofoonleraar trots. ‘Waarom zouden mensen 20 euro in het Bimhuis betalen, als ze mij de week erop gratis in een kroeg kunnen beluisteren?’
Jeroen heeft de ambitie om ooit fatsoenlijk van zijn muziek te kunnen leven. Hij speelt in het Concertgebouw en in New York, maar op dit moment komt meer dan de helft van zijn inkomsten uit diverse baantjes als docent. Hij vertelt dat zelfs bekende musici in Nederland klagen dat ze het financieel amper nog kunnen redden.
‘Als we op dit moment aan het begin van onze carrière stonden, zou het bij deze krappe markt niet meer lukken om een bestaan op te bouwen’, zeggen deze doorgewinterde musici over de huidige arbeidsmarkt.
Is het niet diep treurig als musici geacht worden voor een tarief dat ver onder het minimumloon ligt te spelen? En wie kan er nu trots op zijn dat hij voor 20 euro een uur lang gitaarles kan krijgen?
Ik wou dat ik nu kon zeggen: 1 april.
Door Michael Klier, musicus