Het vinden van geschikte, langdurige en betaalbare werkruimtes is voor alle kunstenaars die in de stad wonen en werken een prangende kwestie. Wout Zweers is een actief Kunstenbondlid uit Enschede en neemt het heft in eigen hand. Hij organiseert een fietstocht voor enkele politici en andere betrokkenen langs atelierruimtes in de stad.

Interview met Wout Zweers door Patrick Onderweegs.

Geen stad zonder Kunst 
De werkruimte staat voor veel kunstenaars in ons land onder druk. Daarom organiseerde de Kunstenbond de Elfstedentocht en ging met het manifest ‘Geen stad zonder kunst’ het land door.

Ingenieur en beeldend kunstenaar Wout Zweers woont in Enschede en hoorde van deze actie. Dat bracht hem op het idee om politici en kunstenaars uit Enschede met elkaar in contact te brengen. Wout organiseerde een fietstocht langs een aantal kunstateliers in de stad. Lene Grooten van de Kunstenbond fietste mee. Ook de Enschedese gemeenteraadsleden Rachel Denneboom van de VVD en Marianne Schouten van Groenlinks zaten op het zadel.

 

als je ergens mee zit, doe er wat aan en wacht niet tot iemand anders het voor jou doet ~ Wout Zweers

Hoe staat het ervoor in Enschede? 
Doel van de tocht was onder andere om de delegatie te laten zien hoe het er voor staat met de ateliers in Enschede. Hoe zien ze er uit, wat voor werk doen de kunstenaars in deze ruimtes. Waarom is het zo belangrijk dat de kunstenaar een prettige plek heeft om in te kunnen werken? Wout wilde ook de Kunstenbond er graag bij hebben. Een onafhankelijke partij die eerder dit jaar het land door is gegaan en daardoor een beter beeld gekregen heeft van hoe het landelijk gesteld is met de werkruimtes. Goed om deze informatie te delen met de raadsleden van de gemeente Enschede.

En het delen van kennis en informatie was ook voor de kunstenaars zelf bedoeld. De ontwetendheid van de kunstenaars en de versplintering van de kennis is een probleem dat tegen ze werkt. Lene Grooten (Kunstenbond): ‘We zien in heel Nederland de tendens dat werkruimtes voor kunstenaars op de tocht komen te staan. Vierkante meterprijzen stijgen en de ruimte wordt schaarser, duurder en flexibeler. De Kunstenbond wil gemeentes helpen met handreikingen om te zorgen dat waardevol maatschappelijk vastgoed in handen van de kunst blijft.’

 

de Kunstenbond wil gemeentes helpen met handreikingen om te zorgen dat waardevol maatschappelijk vastgoed in handen van de kunst blijft ~ Lene Grooten

Tocht langs uiteenlopende lokaties
Speciaal voor deze tocht had Wout een aantal uiteenlopende locaties gekozen waaronder:
– De Zessprong (atelier dat met sluiting bedreigd wordt)
– Het Complex (een pand gebruikt vanuit een kraaksituatie, waarvan de gebruikers inmiddels zijn verhuisd naar een nieuw pand onder dezelfde naam)
– Robson (een terrein met een oude fabriek waar in de toekomst buurtbewoners en kunstenaars samen zullen leven)
Al fietsend ging men van locatie naar locatie. Overal deden de kunstenaars hun opwachting. Allemaal volgens een schema dat Wout van te voren had opgesteld.

Het bijzondere aan het bezoeken van de panden middels een fietstocht, was dat na het bezoek aan een atelier de verhalen konden bezinken. Zo kwamen er bij de kunstenaars op de Zessprong veel emoties los, mede omdat deze locatie bedreigd wordt met sluiting. Het fietsen erna was voor de bezoekers een verwerkingsmoment.

We hopen dat meer leden deze handschoen zullen oppakken in hun gemeente en komen dan graag ook daar langs. ~ Aldus Lene, namens iedereen van de Kunstenbond

Geen eindeloze debatten, wel inzicht in elkaars situatie
Wout vond het belangrijk dat het niet een dag zou worden van eindeloze debatten over wiens schuld het is dat het zo slecht gesteld is met het atelierbeleid. Een  gesprek met elkaar aangaan om inzicht in eenieders situatie te krijgen, informatie uit te wisselen en begrip voor elkaar te krijgen, daar ging het om. Politici gaven aan veel geleerd te hebben door de kunstenaar ook aan het werk te zien. In de week erna kwam er een bericht dat de gemeente nog eens wil kijken naar de situatie bij de Zessprong.

Lene Grooten: ‘Ik ben erg blij dat Wout als actief lid deze zaak heeft opgepakt. Investeren in duurzame relaties tussen kunst en politiek is wat we moeten doen. Elkaar zien en horen en kijken hoe we gezamenlijk oplossingen kunnen vinden. We hopen dat meer leden deze handschoen zullen oppakken in hun gemeente en komen dan graag ook daar langs.’

Al met al een geslaagde dag, volgens Wout, die andere kunstenaars wil meegeven: de hand zit aan je eigen arm. Als je ergens mee zit, doe er wat aan en wacht niet tot iemand anders het voor jou doet.