Je zou denken dat het in deze tijd weinig uitmaakt, maar toch staan mensen soms nog vreemd te kijken als Eva Wegman een festivalterrein op komt om die enorme tenten mee op te bouwen. Zelf vindt ze het heerlijk om, samen met haar team, in de zomermaanden lekker buiten bezig te zijn. “Als je van Lego houdt, vind je tenten opbouwen ook te gek: het is toch een soort Lego XL!”.

Hi Eva, jouw beroep is zeker niet alledaags. Hoe ben je daarin terechtgekomen?

“Als tiener werkte ik voor Cantina Mobile, bekend van o.a. de Aprilfeesten en Rollende Keukens. Op een gegeven moment ben ik bij hen ook mee gaan bouwen. Toen heb ik mijn geliefde ontmoet en die had een tentenbedrijf, dus ben ik ook met hem mee gaan bouwen. Als kind wilde ik altijd al mee met het circus. Eigenlijk om kostuums te naaien, maar in plaats daarvan ga ik nu in de zomer mee als tentbouwer. In de winter werk ik in mijn atelier als coupeur voor films en commercials. Mensen kennen me misschien van het blauwe Songfestivalpak van Joost Klein.”

Wat zijn de grootste uitdagingen in jouw sector?

“Je moet toch wel oppassen dat je geen blessures oploopt. Dit is mij vorig jaar overkomen. Om dat dit jaar te voorkomen heb ik afgelopen winter veel getraind. Het inspireert mij ook dat ik mij kan meten met de mannen uit ons team. Zo word je toch elk jaar ietsje sterker en handiger. Al word ik nooit echt zo groot en sterk als zij, en dat is misschien ook prima. Verder blijven ze het op sommige plekken toch vreemd vinden dat je een vrouw bent. Er zijn niet veel vrouwen in deze sector en dat zorgt soms voor vreemde reacties van voorbijgangers. Je merkt ook dat er soms extra op je wordt gelet. Terwijl dat in ons team totaal geen issue is.”

Waar liggen de grootste uitdagingen in de culturele sector in Nederland, denk jij?

“Ik merk dat er vanuit de theatersector steeds minder te besteden is en dat festivals niet uitverkopen. Maar ik denk dat mensen altijd de behoefte zullen hebben om samen te komen en mooie dingen te zien. Dat zal nooit helemaal verloren gaan. Wat wel echt beter zou kunnen is de grote hoeveelheid decorafval die ik bij het afbouwen soms in de container zie verdwijnen. Echt zo zonde van al dat hout. Eén van de tenten die wij bouwen is in 1982 gemaakt door Willem Hol. Het is een stalen constructie die bijzonder blijft en nog steeds gebouwd wordt. Ik denk dat festivals meer moet nadenken over het huren van decors waar goed voor wordt gezorgd, in plaats van alles maar te maken en weer weg te gooien.”

Wat adviseer je beginnende of andere makers in de culturele sector?

“Wees niet bang om, als je net start, dingen aan te pakken die je nooit eerder hebt gedaan of gemaakt. Dat kan heel spannend zijn en waarschijnlijk moet je er de eerste paar keer meer tijd in stoppen dan je voorzien had, maar het zorgt wel dat je een nieuwe skill leert. En die kun je weer gebruiken voor andere, nieuwe klussen. Ik heb zelf aan het begin van mijn carrière heel hard gewerkt en alles aangepakt. Pas toen ik er echt mijn brood mee kon verdienen, wees ik weleens dingen af omdat ik er geen tijd voor of zin in had.”

Los van je werk: wat maakt jou blij? Waar krijg je energie van?

“Ik denk toch wel met mijn liefje en de hond op pad met onze oude Toyota Landcruiser. Daarmee zijn we afgelopen jaar naar Marokko gereden. Te gek om je huisje bij je te hebben en daarmee door zo’n prachtig land te rijden. Of gewoon met de bakbrommers op pad, richting de Waddeneilanden om daar te bouwen op een van de festivals. Nederland is zo mooi als je van de grote wegen af gaat!”